The butterfly effect, WIA en een koophuis; de consequenties.

The butterfly effect; door 1 verandering verandert alles.

Afgelopen weekend was ik op een feestje en kwam mijn keuze voor vegan leven en yoga ter sprake. Niet zo gek, er was een barbecue en het viel wel op dat ik mijn eigen vleesvervangers had meegenomen, mensen gaan dat vragen stellen. Helemaal prima natuurlijk, ik vind het vaak wel leuk om in gesprek te gaan over mijn keuzes en beweegredenen hiervoor. Wie weet kan ik een zaadje planten en mensen aan het denken zetten.

Yoga of vegan?

De vraag kwam wat er eerder was in mijn leven, yoga of vegan? Werd ik vegan doordat ik aan yoga deed of begon ik met yoga doordat ik vegan ging leven? Grappig dat men dat denkt, schijnbaar heeft het nog steeds nogal een hoog "pluis-imago". En denkt men dat yoga en veganisme onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Tsja, dan moet ik eerlijk zijn en vertellen over mijn depressie om het hele verhaal te vertellen, vaak is dat wel een dooddoener en is in één klap de gezellige sfeer weg. Moet ik dan maar luchtig blijven doen en een verhaal verzinnen? Dat lukt me ook niet zo goed vrees ik, dat ik zit te hakkelen en stotteren omdat ik ter plekke wat moet verzinnen om de sfeer niet te verpesten vind ik ook doodeng.

Eerlijk zijn zou het makkelijkst moeten zijn, maar ik vind het moeilijk. Bang voor de (voor)oordelen van anderen houd ik me liever stil en afzijdig. Maar wat er nou eerst was, yoga of vegan?

Waar het begon

Het begint bij 19 augustus 2013 ziek thuis te komen zitten. Dat heeft financiële consequenties natuurlijk, uiteindelijk kwam ik in de WIA terecht 2 jaar later en is mijn inkomen gehalveerd.
Naast minder inkomen door de hoogte van de uitkering vallen er ook belastingvoordelen voor werkenden weg, dat merken we ook wel goed in de portemonnee. Werken loont zeker jongens.

Minimalisme

Minder geld betekende alles op een rij zetten en schrappen wat er te schrappen valt. Geen Netflix, Spotify, sportschool-, tijdschriften- of krantenabonnement, geen nieuwe garderobe elk seizoen, geen dagjes shoppen om het shoppen maar alleen kopen wat er echt nodig is en vervangen moet worden. Internet en tv naar het goedkoopste pakket, bibliotheek opzeggen en vaker naar de kringloopwinkel en tweedehandskledingwinkel. Niet uit eten gaan maar thuis extra lekker koken met seizoensproducten, want die zijn voordeliger.

Proberen te verkopen wat we over hebben, een budgetplan maken en je hier ook aan houden. Ik werd als vanzelf een minimalist.

Veganisme

Door dat minimalisme ging ik nadenken over de keuzes van de producten die ik kocht en de impact die ze hadden. Documentaires als Fat, sick and nearly dead, Forks over knives en Cowspiracy zetten me aan het denken over de impact van vlees en zuivel op het milieu en de planeet en maakten dat ik overschakelde naar een plantaardig dieet. Het is voor mij niet te verkroppen dat we hier in het westen lijden aan welvaartsziektes als obesitas en diabetes type 2 terwijl er 795 miljoen mensen honger lijden wereldwijd.

Als vanzelf groeide dit door naar een vegan levensstijl omdat ik mijzelf niet meer automatisch bovenaan de voedselpiramide plaatste maar erin, gelijk aan de dieren.

Yoga 

Yoga ben ik in 2014 mee begonnen als een manier om met mijn depressie om te gaan. Ik heb 3 jaar lang groepslessen gevolgd wekelijks, maar ben hier om verschillende redenen mee gestopt. Financieel, want €30,- per maand is best een uitgave. Maar ook omdat ik met steeds meer tegenzin heen ging, ik schaamde me voor de momenten dat ik lag te huilen op de mat omdat mijn emoties mij overspoelden. Yoga kan er voor zorgen dat het barrières wegneemt, wat heel goed is. Maar ook voor ongemakkelijke situaties kan zorgen dus.

Ik heb een jaarabonnement op yoga.tv genomen met de intentie thuis aan de slag te gaan met yoga, wat ik de eerste weken ook trouw gedaan heb. Maar de klad komt erin, ik gun mezelf de tijd er niet voor en ben ook een beetje bang voor de emoties die er los kunnen komen dus staat de yogamat al een paar maanden ongebruikt in de hoek van de kamer.

WIA

Goed, de WIA dus. In 2015 ben ik volledig afgekeurd, onlangs heb ik de herkeuring gehad en vanwege geen verbetering ben ik wederom volledig afgekeurd. Mijn oud-werkgever gaat hiertegen in beroep, er zit nog een hoorzitting aan te komen. Iets wat voor enorm veel stress zorgt, dat kun je je vast wel indenken.

Het is namelijk zo dat wanneer mijn uitkering wegvalt we hier niet kunnen blijven wonen. Van het salaris van mijn vriend alleen kunnen we (echt waar, ik schrok me rot) maar liefst €58.100,- (bij Aegon, onze huidige verstrekker) aan hypotheek krijgen. Ga daar maar eens een huis van proberen te kopen.

"Dan moet je maar gaan werken". De dag doorkomen is al een enorme opgave, aan het werk gaan is geen optie nu, hoe graag ik dat ook zou willen. Ik wil niet afhankelijk zijn van instanties en continu de herkeuring als het zwaard van Damocles boven me hebben hangen. Maar ik ben ziek, dus ik heb er maar mee te dealen.

Hypotheek valstrik

We zijn bij een hypotheekadviseur geweest, om te kijken of we de hypotheek zouden kunnen aanpassen of oversluiten. Met de huidige lage rentestand is dat wel een aantrekkelijke optie, 1,5%  (huidige percentage) tegen 5,4% (waar wij het voor afsloten en vastgezet hebben); dat maakt nogal een verschil. Het zou €300 tot €500,- per maand aan hypotheeklasten schelen!
Maar... WIA telt niet mee als inkomen en het inkomen van vriendlief is dusdanig laag ("werk je parttime?" vroeg de adviseur) dat we vastzitten in de huidige situatie. Oversluiten of verhuizen is geen optie.

Kromme regels

We zouden dus kunnen flink minder per maand betalen, maar dat mag niet omdat mijn WIA niet meetelt voor een hypotheek. Krom, want we laten nu toch ook zien dat we het kunnen betalen, het hoge bedrag?
Het is een beklemmende gedachte, dat we vast zitten op deze plek. Het is absoluut niet zo dat ik weg wil, we hebben een prachtig huis en een leuke buurt, maar dat de optie er helemaal niet meer is is toch niet fijn.

Prioriteiten

Toch ben ik een rijk mens. We kunnen veelal doen wat we willen, doordat we veel minder nodig hebben kunnen we zelfs sparen en een mooie auto rijden. Onze prioriteiten en behoeftes zijn ook heel anders en veel minder geworden, van een wandeling maken of een fietstocht genieten we meer dan van shoppen of dagjes uit.
We proberen alles wat kan zelf te doen en blijken meer te kunnen dan we dachten, zelf de wc verbouwen bijvoorbeeld. Of een salontafel maken.

Ik heb een heel leuk leven eigenlijk. Het is alleen die PTSS en depressie die het mij zo onmogelijk maakt.

En wat nou eerder was, yoga of veganisme? De depressie, daar begon het allemaal mee. En yoga en veganisme kwamen parallel aan elkaar in mijn leven, het een is niet het gevolg van het ander.