When it's dark look for stars

The butterfly effect; door 1 verandering verandert alles. Afgelopen weekend was ik op een feestje en kwam mijn keuze voor vegan leven en yoga ter sprake. Niet zo gek, er was een barbecue en het viel wel op dat ik mijn eigen vleesvervangers had meegenomen, mensen gaan dat vragen stellen. Helemaal prima natuurlijk, ik vind het vaak wel leuk om in gesprek te gaan over mijn keuzes en beweegredenen hiervoor. Wie weet kan ik een zaadje planten en mensen aan het denken zetten.

Een rondje op een mechanische pony durfde hij wel aan nadat zijn broertje hem voor ging. Via het Nationaal Fonds Kinderhulp kregen we vier vrijkaarten voor het Attractiepark Slagharen, een pretpark in de buurt van onze woonplaats. Ontzettend leuk natuurlijk! Vroeger kwamen vriendlief en ik er zelf, het park bestaat al 55 jaar, hoe leuk is het dan om met onze kinderen er naartoe te kunnen? Vorig jaar ben ik met de jongste al eens een keer heen geweest, ook dankzij twee vrijkaarten. Dat was erg leuk, wel was hij nog een beetje jong (lees te klein) voor de meeste attracties.

Al weken wil ik schrijven, want schrijven helpt. Praten met iemand helpt ook, maar dat vind ik vaak nog te lastig, ik wil een ander niet belasten met mijn perikelen, vooral omdat het oneindig lijkt te zijn en ik toch steeds weer tegen hetzelfde aanloop. Ik schaam me inmiddels ook dat ik al 5 jaar bij huis ben en de stappen die ik maak haast niet noemenswaardig lijken. Schrijven is veiliger en afstandelijker, je ziet geen emotie of afwijzing bij de ander.