When it's dark look for stars

Het boek PAAZ van Myrthe v/d Meer was al ik heel erg lang bijzonder nieuwsgierig naar, die staat al lang op mijn te-lezen-lijst. Door mijn depressie ben ik niet goed in staat tot lezen, al lees ik een bladzijde 5 keer, dan weet ik aan het eind van de pagina al niet meer waar het aan het begin over ging. Maar ik ben nu al ruim 3 jaar ziek. Jezus, als iemand me dat van te voren verteld had denk ik niet dat ik dit had gekund, maar een depressie is een heel geniepige ziekte. Je denkt steeds dat het niet erger kan, dit is iets waar je even doorheen moet, de zon gaat vanzelf weer schijnen toch? En dan zijn er zo ineens al 3 jaren voorbij. 3 jaren thuis. Mijn jongste zoon weet niet beter dan dat ik thuis ben, toen dat gebeurde was hij amper 9 maanden oud. 3 jaar lang waarbij is voor mijn gevoel niets bijdraag aan de maatschappij, langs de zijlijn sta, niet meer mee tel. Ik leef, dus ik besta. Maar mijn bestaansrecht haalde ik vroeger uit mijn werk, aan wat ik bijdraag aan de maatschappij...

Een salade als lunch eet ik graag; het vult goed en ik krijg op die manier zeker weten voldoende groentes en fruit binnen elke dag. Wat een lekkere combinatie is, is quinoa met avocado. De avocado's waren in de aanbieding vorige week bij de Albert Heijn, ik had enkele rijpe exemplaren klaar liggen op de fruitschaal. Ook had ik nog een komkommer in huis en rijpe cherrytomaatjes, het recept was zo bedacht. En wat was het lekker, één om te onthouden, dus deel ik dit graag ;)

Tijdens het hardlopen vanmorgen hoorde ik dat ik een mail kreeg. De rillingen liepen me over mijn rug; zou dit nou eindelijk bericht zijn van het CIZ? Donderdag 25 augustus kreeg ik bericht dat de medisch adviseur het dossier in behandeling genomen had, ik verwachtte dus ieder moment een antwoord, of ons bezwaar gegrond is of niet.