Autisme: Dagje Attractiepark Slagharen

Een rondje op een mechanische pony durfde hij wel aan nadat zijn broertje hem voor ging.

Via het Nationaal Fonds Kinderhulp kregen we vier vrijkaarten voor het Attractiepark Slagharen, een pretpark in de buurt van onze woonplaats. Ontzettend leuk natuurlijk!
Vroeger kwamen vriendlief en ik er zelf, het park bestaat al 55 jaar, hoe leuk is het dan om met onze kinderen er naartoe te kunnen?
Vorig jaar ben ik met de jongste al eens een keer heen geweest, ook dankzij twee vrijkaarten. Dat was erg leuk, wel was hij nog een beetje jong (lees te klein) voor de meeste attracties.

Als we geen vrijkaarten hadden gehad had ik het niet aangedurfd om de oudste mee te nemen; de drukte, het lawaai, al die prikkels worden hem gauw te veel én hij wil haast nergens in is onze ervaring. Maar als het je zelf niet €116,- kost is de druk dat het leuk moet zijn al een stuk minder. Gek eigenlijk. Of niet, als het zoveel geld kost worden de verwachtingen toch ook wat hoger.

Afijn, ik had de helderheid van geest om meteen bij de receptie na het inchecken te vragen of ze ook misschien iets van een mindervalidenpas hebben, dat je via de uitgang naar binnen mag en kunt wachten op een iets rustigere plek, iets wat veel pretparken wel hebben inmiddels. Lang leve het VN-verdrag ;) We kregen een geel polsbandje en een overzicht per attractie wat de prikkels zijn. Echt een enorme pluim voor Slagharen dat ze zo bezig zijn met inclusie.

De monorail vond onze grote treinenfanaat natuurlijk fantastisch!

We hebben een heerlijke middag gehad. Zoals we al ingeschat hadden heeft L. het grootste deel van de attracties overgeslagen en vooral toegekeken hoe vriendlief en ik met R. in een attractie gingen. Dat hij het gele polsbandje had zorgde er wel voor dat we in de stoeltjeslift en de boomstamwaterbaan konden met hem, want een half uur wachten in een heel drukke wachtrij was echt niet mogelijk geweest. Na 3 attracties was zijn emmer wel vol en bleef het bij hem bij zitten aan de kant.

R. heeft zich uitermate vermaakt en durft al in veel attracties, het grootste probleem voor hem was dat hij nog geen 120 cm is en in veel attracties nog niet mocht.

Al met al vind ik het park zeker een aanrader, vooral wanneer je kinderen boven de 120 cm zijn. Het gele polsbandje was écht een uitkomst en het was erg fijn te ervaren dat de medewerkers hier goed op inspeelden en rekening hielden met je. Dus ook een beperking hoeft je niet te hinderen een leuk dagje uit te hebben daar.