Heel gek, maar elke jaar in oktober, je kunt er de klok op gelijk zetten, is het moment dat het gedag van L. zo geëscaleerd is dat we zoeken naar hulp van buitenaf. Zo zijn we met extra medicatie begonnen in 2018, hebben we videointeractiebegeleiding gehad in 2017 en zijn we begonnen met logeerweekenden in 2016. Trigger Wat het nou is wat hem zo triggert hebben we altijd nog niet precies kunnen ontdekken. Is het de vakantieperiode die drukker en anders dan anders is bij het KDC? Is het juist weer de omslag naar de normale groep in september met de vaste begeleiders en kinderen die zorgen dat de naweeën van de drukte van de zomervakantie juist dan zich uiten? Is het de omslag naar de winterperiode, dat het sneller donker is 's avonds wat maakt dat L. minder goed in zijn vel zit? Wat is het toch?
