When it's dark look for stars

Wandelen, ik doe het graag en vriendlief gelukkig ook. De jongste krijgen we ook wel zover, alleen de oudste schreeuwt moord en brand zodra we het maar opperen om te gaan wandelen samen. Een tijdje lukte het nog door hem mee te nemen in de speciale buggy en met gehoorbeschermers op, maar dat weigert hij nu ook.

Een pechvogel, dit gansje 💔 De afgelopen week heb ik vaker contact gehad met de dierenambulance dan me lief was. De eerste maal was vorige week vrijdag.

Na bijna 6 jaar therapie heb ik een punt bereikt dat ik vast zit. Ik zit in een impasse. Ik probeer alles te doen wat helpt om te herstellen, maar er is één obstakel waardoor ik niet meer verder kom, namelijk mijn zelfhaat. Ik vind mijzelf zo stom en niet de moeite waard dat werkelijk alles wat ik doe, hoe goed/dapper/bijzonder/gewoon ook er altijd die stem is die me vertelt dat het er niet toe doet.  Niets wat ik doe is goed genoeg, altijd trap ik mezelf de grond in.