Start van een nieuw schooljaar

Vandaag is de zomervakantie voorbij en start de jongste in groep 2. Hij had er erg veel zin in om naar juf Joke te gaan. "Op het weerzien van wie verheug je je het meest, R.?" "Iedereen!". Lekker ding, iedereen is zijn vriendje als het aan hem ligt.
Ik wilde een foto maken om deze dag vast te leggen, zijn eerste dag in groep 2. Leuk voor later enzo.

L. stond ernaast te poseren. "Ik ook op de foto!" Tuurlijk lieverd!
Voor hem geen nieuwe groep of nieuwe juf, gelukkig blijft alles bij het oude. Dezelfde begeleiders, 1 kind minder in de groep maar verder dezelfde groepsgenoten; geen andere kinderen van de vakantieopvang meer erbij, maar alles weer normaal.

Het blijft steken, het wringt als ik gauw reken en bedenk dat L. normaliter in groep 5 gezeten zou hebben nu. Welke mijlpalen en vaardigheden hij dit jaar zich eigen zou maken bij een normale ontwikkeling.

Te lang erbij stilstaan heeft geen zin, de situatie verandert er zeker niet door. Het wegdrukken en doen alsof het me niet pijn doet heeft aan de andere kant ook niet veel zin; wat je opkropt komt er later minstens zo hard weer uit.

Vandaag ben ik extra dankbaar dat het goed gaat op het expertisecentrum en sta ik even stil bij het gevoel van rouw wat nog steeds aanwezig is, meestal als een zwakke schim op de achtergrond maar vandaag geeft het me een knoop in mijn maag.
Rouw omdat ik voor L. zo graag een wat makkelijkere route had gewild. Omdat ik hem vriendjes, het plezier van kennis opdoen en je in hetzelfde tempo als je klasgenoten te ontwikkelen gun. De zelfstandigheid en zelfredzaamheid van kunnen lezen, schrijven en jezelf uitdrukken. Communiceren op een manier die voor iedereen begrijpelijk is.

Mijn lieve mooie jongens. Ik ben zó trots op jullie! En ga jullie straks maar even extra hard knuffelen ;)