Soms heb ik ineens een idee in mijn hoofd, waar ik dan zo vol van en enthousiast over ben dat ik dan ook onmiddellijk moet uitvoeren.
Omdat ik:
1. het anders weer vergeet
2. dat wel moet uitvoeren om het uit mijn systeem te krijgen
Macramé is weer trendy, ik zag in verschillende winkels al mooie wandhangers in de schappen liggen. Leuk, maar dat moet ik zelf toch ook wel kunnen?
Ik kocht een bol dik acrylgaren, ging met de kinderen op zoek naar een mooie tak en zocht een tutorial op op YouTube.
Het heeft me een hele middag (lees zo'n 5 uur) gekost om te maken, je bent wel even zoet met dit karwei. De knopen had ik ook niet direct onder de knie, maar het ging me steeds gemakkelijker af.
Ik heb de stukken touw op 1,60 m geknipt, 40 stuks en ben aan de hand van de tutorial gaan improviseren.
Ik heb 'm nog aangekleed met schelpen en veren die we gevonden hebben in de vakantie, figuren die mijn jongste en ik geknutseld hebben met strijkkralen (dat is echt leuk om te doen!) en een leuke slinger van Return To Sender (Hema) voor wat extra kleur. Een leuke herinnering aan de zomer van 2018 dus 😄
N.B. De volgende keer ga ik katoendraad gebruiken, dat pluist niet zo als de acryldraad doet en geeft denk ik een strakker resultaat.
Reacties