Surprise maken, frustratie of feestje?




Sinterklaasfeest op school betekent een surprise maken voor Roan, iets wat ie leuk maar ook wel wat ingewikkeld vindt. 

Wat is de beste manier om hiermee om te gaan? Laat je je kind het zelf uitzoeken, help je mee of doe je het voor je kind? Ik zie verschillende vormen in mijn omgeving voorbij komen.

Ik kies voor aanwijzingen geven waar hij zelf de informatie kan vinden, helpen met plannen en tips aandragen als hij er niet uitkomt. Verder laat ik het bij hem om er iets van te maken, zodat hij ook echt eigenaarschap voelt bij zijn surprise.

Beginnen is lastig

Ik zie aan Roan dat hij niet weet waar hij moet beginnen, overweldigd door alle keuzemogelijkheden, uiteindelijk komen de tranen van frustratie. Het is aantrekkelijk om het nu over te nemen en het voor hem te beslissen en te maken, maar daar leert hij niets van, de boodschap die ik hem daarmee geef is dat ik bevestig dat hij het niet kan en dat ik het over moet nemen.

Inspiratie zoeken

Ik geef de tip om eens rond te neuzen op Pinterest, om zich te laten inspireren wat anderen maken. Hij vindt het voelen als valsspelen, maar als ik vertel dat ik en velen met mij dit ook doen gaat ie er mee aan de slag. 
Ook artiesten laten zich inspireren door anderen, je hoeft echt niet alles helemaal vanaf 0 te bedenken. Perfectionisme wat zich uit in de lat erg hoog leggen en onrealistische verwachtingen van jezelf te hebben kan je soms behoorlijk in de weg zitten. Een spiegelmoment voor mijzelf ook.
Dit helpt hem goed op weg, hij heeft een leuk idee gevonden, het wordt een kat. Er zit zelfs een plan van aanpak bij, heel handig.

Extra cadeautje

Hij geeft er een eigen draai aan, het wordt een zwarte kat (natuurlijk, net als onze Jimi en Johnny). Als ik vraag hoe Senna weet dat de surprise voor haar is, haar naam zal er wel op moeten komen, bedenkt hij zelf om een armbandje te maken voor haar, die als halsband voor de kat kan dienen. Top idee en helemaal zelf bedacht. En zelf gemaakt, al ging dat niet helemaal soepel. We hebben vreselijk gelachen, want hij worstelde behoorlijk met de letters op die in de juiste volgorde te krijgen, in plaats van in spiegelbeeld. . Na drie keer lukte het dan wel.

"Annes ipv Senna"
"Annes ipv Senna" 😆

Resultaat

Het is vast niet de mooiste of strakste surprise. Maar Roan heeft hem zelf bedacht en zelf gemaakt, hij is er trots op en blij mee. Hij heeft ervaren dat fouten maken mag en je die weer kunt herstellen. 
En de lat ligt niet onrealistisch hoog voor de volgende keer doordat ik het voor hem gemaakt heb, iets waar je misschien niet bij stil staat maar wat je wel meegeeft als je het vóór in plaats van mét of dóór je kind laat doen.

Ik hoop dat hij dit op 5 december nog steeds zo voelt, ben benieuwd naar wat de ontvanger er van vindt. 

💚

Reacties