 |
| Liam z'n favoriete hobby: treinen spotten |
Bij veel dingen moet ik zelf uitvinden hoe het pad loopt dat we moeten bewandelen, eigenlijk ben ik constant aan het pionieren. Met twee bijzondere kinderen blijft het constant een zoektocht naar passende oplossingen.
Wat is de zorg die Liam nodig heeft, hoe ziet het eruit, hoe kunnen we het vormgeven en hoe ga ik dit voor elkaar krijgen?
Wat is de zorg die Roan nodig heeft, hoe krijgen we voor elkaar dat Roan ook passend onderwijs krijgt?
Mijn hoofdstuk UWV/WIA/herkeuringen-gedoe is redelijk afgerond, maar de angst dat alles ineens veranderd blijft sluimeren.
Waar kun je terecht met al die vragen? Wat is de juiste keuze, waar schaad je niemand mee, bescherm je de omgeving mee maar zorg je wel dat je kind zichzelf mag blijven?
Voorbeeld:
Liam kent geen gêne en dat vind ik eigenlijk een heel mooi iets. Hij trekt zo zijn kleren uit als het warm is en loopt dan lekker in zijn blootje buiten. Dat is ook veel fijner als je met water speelt, niet? Dit doet hij alleen thuis, niet bij anderen. Maar als je niet oplet rent hij wel zo naakt de straat op, het is echt net een kleuter wat dat betreft.
Afgelopen week toen het erg warm was waren ze beiden weer met water aan het spelen in de tuin, hup de kleren waren zo weer uit. Toen ze klaar waren kleedde Roan zich wel weer aan, Liam niet en ik liet hem zijn gang gaan want het is tenslotte ook warm. Maar toen stonden er ineens buurkinderen in de tuin, omdat ze met Roan wilden spelen. De schutting was niet op slot. De meisjes keken niet op of om van de blote Liam, tot zover niets aan de hand. Maar toen een buurjongen ook in de tuin kwam en Liam zag verschoot hij van kleur en rende pardoes weg. De jongen is ongeveer van dezelfde leeftijd als Liam, ik schrok van zijn reactie.
Het was confronterend, maar wel een goed moment om eens goed na te denken over hoe we dit gaan aanpakken in het vervolg. Ik wil graag dat mijn kinderen blote lijven niet eng vinden en een gezonde relatie met hun lijf hebben. Ik verafschuw de aanblik van mijzelf in de spiegel en heb mijzelf nooit mooi gevonden namelijk. Wesley vindt zichzelf wel oké maar voor hem is naar de sauna gaan zonder badkleding geen optie. Ik wil dit niet voor mijn kinderen, preuts gedoe en je schamen voor je lijf.
Liam heeft nu nog een kinderlijf, prepuberteit, maar dat gaat ook veranderen. Als hij straks haargroei heeft en de rest ook gaat groeien is het niet meer die lieve en schattige grote kleuter maar een man en dan kan het echt niet meer dat buurkinderen per ongeluk geconfronteerd worden met zijn blote lijf, ook al is hij verstandelijk nog maar een klein kind.
Doen we de schuttingdeur standaard op slot? Dan is spontaan spelen wel weg, dat is jammer. Gaan we Liam verbieden bloot rond te lopen? Dat zal wel een strijd worden en druist wat in tegen mijn gevoel. Maar als de buren uit het raam kijken kunnen ze ook toevallig Liam bloot in de tuin zien. We moeten nu wel een keuze maken. Elke optie kleeft een nadeel aan.
Soms haat ik het hoeveel en hoe diep ik over de dingen na kan denken, het is zoveel makkelijker om gewoon te zeggen: "Hup, in het vervolg een zwembroek aan, niet meer bloot." Maar ga ik dan ook niet mee in het preutse wat mij juist zo tegenstaat van onze maatschappij? Leer ik hem dan ook niet aan dat bloot niet normaal is en je je daar voor moet schamen?
Natuurlijk komen we ook hier wel weer uit en zullen we een goede keuze maken. Maar het is zoveel makkelijker wanneer het vanzelf gaat, zoals bij Roan. Of dat iemand anders even het denkwerk overneemt en ons vertelt wat we moeten doen.
Reacties