Autisme: Schoenen kopen (is niet zo eenvoudig)


Nieuwe schoenen, het is niet Liams hobby maar elk seizoen is het wel nodig om nieuwe exemplaren te scoren. Liam speelt als een peuter, dat wil zeggen veel kruipen op zijn knieën, lekker rondscheuren op een driewieler op het speelplein en dan remmen door zijn voeten op de grond te zetten enzovoort. Je e snapt dan wel dat schoenen bij Liam niet langer dan 1 seizoen mee gaan. En natuurlijk groeien zijn voeten ook nog, ik merkte dat de leuke grijze sneakers (niet zichtbaar gedragen Adidasjes die ik bij de kringloopwinkel vond voor een klein prijsje) wel krap zaten inmiddels. En stoffen sneakers zijn ook niet erg geschikt winterschoeisel, niet? Tijd voor een nieuw paar hoge boots, lekker warm en stevig voor de winter.

Vooraf inventariseren

Wanneer Liam nieuwe schoenen nodig heeft is het niet een kwestie van samen de stad in en op zoek gaan naar leuke schoenen. Daar gaat eerst aan vooraf dat ik alvast van te voren de stad in ga en de winkels bij langs ga op zoek naar exemplaren die geschikt voor hem zouden kunnen zijn. Toevallig was ik bij de Scapino en zag ik een leuk stel hoge sneakers staan van Puma, die leken mij erg geschikt voor Liam. Bij de andere winkels was ik nog geen geschikte exemplaren tegen gekomen, het liefst zou ik een paar met een rits willen, zodat Liam ze ook zelf aan en uit kan doen, hij kan namelijk niet veters strikken.

Toch maar even opmeten

Onder wat protest ging Liam toch met me mee en gingen we naar Scapino om de mooie groene sneakers te passen die ik gevonden had, 1 maat groter dan de sneakers die hij nu aan heeft. Het is lastig in te schatten hoe de schoenen zitten bij hem, hij kan het zelf niet aangeven en met stugge schoenen kun je niet voelen hoe ver zijn tenen voorin zitten. Toch maar eens de voeten opmeten dan, om er zeker van te zijn dat ik niet te kleine schoenen koop. Daaruit bleek dat Liam zelfs 2 maten gegroeid was, maat 39 moesten we hebben! Die jongen heeft dus weken- of maandenlang op wel heel krappe schoenen gelopen.

Jongensschoenen maat 39 had Scapino maar 1 exemplaar van, niet geschikt voor Liam. En de herenmaten beginnen bij 40, het is echt een tussenmaat, te groot voor de kinderschoenen maar te klein voor de herenmaten. Op naar de duurdere schoenenwinkel dan maar, kijken of ze daar iets hebben wat geschikt is voor hem?

Hoog en met rits

Gelukkig had de duurdere schoenenwinkel 1 paar hoge jongensschoenen mét rits en veters staan in maat 39 en die zaten goed. De schoenen zelf aan doen lukt Liam niet, uitdoen wel en dat is heel fijn, voor ons maar vooral voor hem. Autonomie, zelf kiezen wanneer je je schoenen uit doet, het klinkt zo klein en onzinnig maar ik denk dat het heel fijn is zelf die beslissing te kunnen maken en die handeling uit te kunnen voeren.

Paniek

Er kwam wel wat paniek bij Liam, want "ik wil die schoenen niet, ik vind de grijze schoenen mooi!", maar na uitgelegd te hebben dat het niet of/of is maar dat we de beiden mee naar huis nemen bedaarde hij wel. 
Terug naar de auto wandelend kwamen we langs de Bakker Bart, Liam: "Ruik je dat? Ik ruik croissantjes!", en hebben we om de nieuwe aankoop te vieren een lekker croissantje voor onderweg opgehaald. Het mooiste moment van de middag vond Liam zelf het vinden van modeltreinen die iemand in zijn vensterbank had staan. "Dat is een mooie winkel!" 😆





Wij zijn weer klaar voor het komende seizoen, gelukkig. En Liam is onwijs gegroeid in hoe hij omgaat met nieuwe schoenen, waar hij enkele jaren geleden spontaan niet meer kon lopen als we hem nieuwe schoenen aan deden (geen grapje) en heel hard huilde, in paniek raakte en boos werd lukt het nu al om samen de stad in te gaan om schoenen te passen. Gedoseerd, dat wel. Twee paar schoenen passen is wel het maximum. En ook niet zonder paniek of boosheid. Maar daar zal hij vast nog verder in blijven groeien.

💚
 

Reacties