Anderhalf jaar geleden is Liam gevallen op zijn voortanden en waren we bang dat ie ze beiden zou verliezen. Dat verhaal lees je hier.
Bij het terugplaatsen werd gezegd dat er wel ter zijner tijd wortelkanaalbehandelingen nodig waren om de tanden te behouden en die tijd was aangebroken.
We zijn inmiddels met Liam bij het Centrum Bijzondere Tandheelkunde in Zwolle, daar heb ik hem naar door laten verwijzen door mijn tandarts omdat de specialistische verstandelijk gehandicapten tandarts in Emmen ineens niet meer werkzaam was in de tandartspraktijk en er geen andere specialist was na zijn vertrek. Na 4 afspraken elke keer een andere tandarts te hebben gezien die niet wisten hoe om te gaan met Liam was het klaar voor mij, tijd voor de echt specialistische zorg, dan moeten we er maar wat verder voor rijden.
Afspraken niet nakomen
Maar goed ook, want de oude praktijk had nogal wat over het hoofd gezien, Liam moest echt nodig de wortelkanaalbehandelingen hebben (was niet nodig zeiden ze in Emmen), ook had ie 2 gaatjes. Dat was waarom voor mij de maat vol was, in Emmen wilden ze geen narcosebehandeling doen bij Liam, "gaan we niet voor alleen een gaatje doen hoor, we kunnen gewoon proberen het zo te verhelpen en als het niet lukt dan moet ie er maar mee rond blijven lopen". Liam had er al last van, ik ga toch niet mijn kind maanden lang pijn laten hebben omdat zij ineens eenzijdig de afspraken niet meer na wilden komen? Bij het vertrek van de specialistische VG tandarts was ook die mogelijkheid ineens weg ofzo.
Verademing
Het is onvoorstelbaar wat een verschil de tandarts in Zwolle is. Geen gehaast, rust, picto's voor Liam ter ondersteuning van elke handeling die ze doen bij hem; Liam ondergaat het allemaal zonder extreme angst en woede-uitbarstingen. In Emmen kregen we hem soms niet eens de behandelkamer in, in Zwolle gaat het tot nu toe heel soepel. Zo kan het dus ook, als je maar tijd neemt en het kind serieus neemt.
Narcosebehandeling
Liam kwam op de wachtlijst voor een narcosebehandeling in het ziekenhuis, want om zijn tanden te behouden was vlot die wortelkanaalbehandeling nodig en 1 februari was het dan zover.
Aan de huisarts had ik een kalmeringsmiddel gevraagd, omdat ik niet zeker wist of we Liam wel in de auto zouden krijgen voor de rit naar het ziekenhuis toe. We zijn eerlijk geweest naar Liam wat hem te wachten stond, maar het was erg lastig te bevatten voor hem omdat ie zich totaal geen voorstelling kon maken van wat er ging gebeuren. Hij was de dagen ervoor al erg gespannen en erg snel overprikkeld, de stakker. De Oxazepam hielp goed gelukkig en de autorit verliep soepel.
Hij moest om kwart voor 10 in het ziekenhuis zijn, we waren er al om 9 uur omdat ik liever ruim op tijd ben dan te laat, want stel dat er wat tegen zit onderweg. Maar dat was dus niet het geval.
Hij mocht naar een kamer om te wachten in een bed, dat was een kamer met meerdere personen. Liam kan prikkels van anderen niet goed verdragen, ik zag hem al ineen krimpen toen we lang de kamer liepen en hij anderen hoorde praten. En als hij zelf erg gespannen is is alles te veel voor hem, dus mochten we een kamer voor hem alleen na overleg met de verpleegkundige.
Hij kreeg een iPad om filmpjes te kijken om de tijd te doden tijdens het wachten. Het wachten duurde lang, "zijn ze al klaar?","wanneer komen ze?" vroeg Liam constant. Om half 1 werd Liam opgehaald voor de operatie, om 1 uur startte de operatie. Ik mocht de hele tijd bij hem zijn, tot ie in slaap viel op de operatietafel. De operatie duurde tweeënhalf uur, we vonden het vreselijk spannend, want het was niet zeker of de wortelkanaalbehandeling wel zou slagen aan beide tanden en of die tanden behouden bleven. Maar het is geslaagd, ze heeft twee gaatjes gevuld, twee wortelkanaalbehandelingen gedaan en een beschermlaag op alle kiezen gedaan. Dus hopelijk kan Liam er een lange tijd tegenaan hiermee.
Gauw naar huis
Liam is goed hersteld, werd goed waker uit de narcose, niet in paniek zoals Roan had toen hij geopereerd moest worden aan een gebroken arm. Liam is erg bang voor naalden en we waren bang dat hij het infuus er zelf uit zou trekken, wat verstopt zat onder een verband om zijn hand." Ik kan mijn hand niet goed bewegen, wat is dat?" 'Een slangetje in je hand, dat was nodig tijdens de operatie.'
De verpleegkundige heeft 'm zonder er de aandacht op te vestigen soepel uit zijn hand kunnen halen. Gelukkig, geen paniek. Liam moest even wat eten en drinken, ook omdat hij al sinds de avond ervoor nuchter was, maar dat wilde hij niet. Totdat hij hoorde dat hij pas naar huis mocht als ie wat gegeten had, toen at ie wel een bakje kwark op. (Wat ie thuis niet lust, maar ja. Als dat nodig is om weg te kunnen dan eet ie het wel.)
We waren tegen half 6 weer thuis en Liam wilde graag pizza eten, want het was donderdag en op donderdag eet hij pizza. Ik was wat huiverig, omdat hij net uit het ziekenhuis was en aan zijn tanden behandeld was, maar de stress en paniek die het zou opleveren als ik het menu zou wijzigen zou ondraaglijk zijn voor hem. En zijn voortanden staan zo ver naar voren dat ie ze toch niet kan gebruiken bij het eten, dus ik ging toch overstag. Ik heb de pizza in heel kleine stukjes gesneden, maar dat week natuurlijk weer af van hoe het normaal is, dat vond Liam niet leuk.
Best mogelijke uitkomst
Het is me erg meegevallen, Liam onderging het allemaal goed. De tandarts vond ook dat het goed gegaan was, hij ondergaat het allemaal zo goed, de behandelingen van haar in de tandartsstoel bij de nacontrole, dat ze toch wil kijken of een beugel mogelijk is bij hem. Zijn erg naar voren stekende voortanden blijven een zwak punt. Als hij weer een keer erop valt is hij ze wel definitief kwijt. Als zijn tanden wat rechter staan is het minder kwetsbaar natuurlijk. Ben benieuwd hoe dat hoofdstuk gaat verlopen.
Bloed afnemen
Toen Liam onder narcose was heb ik ook bloed af laten nemen, voor het onderzoek bij de klinisch geneticus wat we op zijn 16e toch nog een keer willen laten doen. En ook voor de AVG arts, waar Liam onder behandeling is, omdat ze wel benieuwd was naar de impact van zijn langdurige medicatiegebruik.
Ik heb zelf overal achteraan moeten bellen en mailen, helaas zit dit niet in het standaardpakket narcosebehandeling van het ziekenhuis, maar het is allemaal gelukt. Dat scheelt een heel stressvolle dag bloedprikken voor hem.
Het is fijn nu echt een tandarts te hebben die Liam snapt, die zijn gedrag snapt en die niet bang is voor hem. Ik heb wat meer vertrouwen in de toekomst nu.
💚
Reacties