Week van de jonge mantelzorger

Wist je dat het deze week (4 t/m 10 juni) de week van de jonge mantelzorger is? Door heel het land organiseren gemeentes en bedrijven activiteiten voor deze haast onzichtbare groep kinderen en jongeren.



Mantelzorg? Omschrijf dat eens? Van de site mezzo.nl:

Is er bij jou thuis iemand lang ziek, gehandicapt, verslaafd, in de war of depressief? Maak je je daarover vaak zorgen? Moet je thuis vaak meehelpen? Of zorg je vaak voor je familielid? Dan ben jij een jonge mantelzorger!

Mantelzorg, wat is dat?
Een paar voorbeelden:

• Je zus heeft een spierziekte.

• Je vader is verslaafd aan bier.

• Je broer heeft kanker.

• Je moeder is vaak somber.

• Je broertje kan nooit rustig zijn.

 In al deze situaties groei je op met iemand die zorg nodig heeft. Herken je dat? Dan ben je niet de enige. Van alle jongeren in Nederland is één op de vier een jonge mantelzorger.

Hier is een test om te kijken of jij/jouw kind een jonge mantelzorger is.

Goed, mijn jongste zoon heeft zowel een broer met beperkingen als een moeder met depressie en PTSS; hij is zeker een jonge mantelzorger. Hoe verschrikkelijk ik dat ook vind klinken, dat is wel de situatie.

Ook mijn gemeente besteedt aandacht aan deze doelgroep, kinderen tussen de 7 en 21 jaar kunnen worden aangemeld als jonge mantelzorger en krijgen een presentje.
Ik heb, ondanks dat R. 5 is, hem aangemeld en hij ontving deze week een heel leuke brief! En niet één maar wel twee maal. Één voor de eerste aanmelding en één omdat het deze week de week van de jonge mantelzorger is.

R. kreeg een bol.com  bon t.w.v. €20,- als waardering, "wat een geluk dat jij er bent" en een bioscoopbon t.w.v. €15,- om lekker te kunnen ontspannen en even uit de situatie te komen. Mijn complimenten aan de gemeente, afdeling Maatschappelijk Welzijn. Dit doet ons allemaal erg goed, de erkenning.

Het aanbod voor jonge mantelzorgers qua ondersteuning begint eigenlijk pas bij de leeftijd van 8 jaar, dat er voor de jongere groep niets is vind ik wel een gemis. De zorgen voor deze kinderen zijn niet minder zwaar, maar ik snap ook wel dat het lastig is voor deze doelgroep wat te organiseren. Vaak is er dan wel een netwerk om het gezin en de kinderen te kunnen ontlasten als de kinderen nog zo jong zijn.

Dat we nu ook bekend zijn bij de gemeente als gezin met mantelzorgers lijkt mij alleen maar goed; kinderen als R. kunnen zeker last krijgen van het feit dat ze een broer met beperkingen en een depressieve moeder hebben.

Als één van je gezinsleden continu zorg vraagt, is de kans groot dat anderen daardoor minder aandacht krijgen. Dat kan funest zijn voor opgroeiende kinderen, vooral omdat ze in eerste instantie niet aangeven dat er een probleem is. Jonge mantelzorgers wennen er snel aan om zich weg te cijferen en zich aan te passen vanwege de zieke. Ze gedragen zich voorbeeldig en dat leidt ertoe dat ze regelmatig overschat worden. Onderhuids kampen ze echter wel degelijk met diverse emoties en spanningen, waardoor ze later in hun leven kunnen vastlopen.

Kenmerken, risico's en steun:
https://www.detweedeverdieping.nu/jonge-mantelzorgers

Zie bijvoorbeeld de oproep van de kinderombudsman voor meer aandacht voor deze kinderen:
https://www.dekinderombudsman.nl/92/ouders-professionals/publicaties/kinderen-van-ouders-met-problemen-willen-meer-ondersteuning-en-sneller-hulp/?id=783
https://www.nji.nl/nl/Actueel/Nieuws-uit-de-jeugdsector/2018/Geef-kind-met-zieke-ouder-meer-aandacht

Opgroeien met zorg:
https://www.detweedeverdieping.nu/images/pdf/Opgroeien_met_zorg.pdf

Heb ook oog voor de jonge mantelzorgers dus, wees bewust van de impact die het heeft, hoe moeilijk dat kan zijn door schuldgevoel etc. 
De situatie is niet te veranderen, de beperking is niet weg te nemen bij L. en mijn depressie en PTSS hebben (schijnbaar erg veel) tijd nodig om te verwerken/herstellen.

Maar weet, zie, voel en erken het, de impact op de jonge mantelzorger en doe er iets mee.