De laatste tijd gaat het niet goed met L. We merken het thuis en ook op het expertisecentrum laat L. extremer gedrag zien. Ligt het aan de medicatie, is dat niet goed afgesteld? Ligt het eraan dat W. nu thuis is voor hem, dat hij moet wennen aan de nieuwe situatie? Ligt het aan de verandering van de groepssamenstelling op het KDC? Zijn het de naweeën van de vakantie? Ligt het aan het seizoen of de maanstand? (Dat is een grapje. Soort van.) We kunnen er de vinger niet op leggen en dat is frustrerend voor alle partijen.
L. heeft meer behoefte aan rustmomenten, dat hij zich terugtrekt en even alleen is zien we. Daarom hebben we besloten om zijn kamer zo in te richten dat hij dat ook kan doen wanneer hij wil. Het allerliefst speelt hij met treinen, die hij zelf maakt van LEGO. Hij heeft een flinke verzameling inmiddels, daar zit ook een flinke erfenis van zijn vader bij, maar doordat het zoveel is gooit ie alles op de kop wanneer hij zoekt naar dat ene blokje.
Het zou toch veel leuker zijn als hij een plek had om te bouwen en een plek om te spelen? Dat zijn LEGO ook enigszins gesorteerd is zodat L. nog meer uitgedaagd wordt om mooie creaties te ontwerpen? Ik plaatste een oproep op Facebook met de vraag wie een Ikea Trofast kast ter overname voor me had (als ik de keuze heb ga ik voor tweedehands, waarom nieuwe grondstoffen aanboren wanneer je ook iets wat een tweede kans verdient kunt kopen?) en kreeg bericht van een kennis dat ze twee kasten voor ons had. Gratis.
We togen naar de Ikea voor een lading plastic bakken en een bureaustoel op wieltjes, vonden een plank in de schuur wat mooi op de kasten past en een fijne bouwplek is nu en hebben de kamer een make-over gegeven. L. is onwijs blij met zijn bouw- en speelplek! De grote tafel met groen gras hadden we vorig jaar gemaakt nadat mijn oproep op Twitter voor magazines over treinen een flinke lading modeltreinen voor L. bracht. Omdat zijn interesse nu meer ligt bij het zelf creëren van treinen hebben we de modelspoorbanen en -treinen opgeborgen en er LEGO rails neergelegd.
Het brengt zoveel rust, deze plek voor L. Zodra hij thuis komt gaat hij naar boven, "treinen spelen" en kan hij zichzelf heel goed vermaken. Af en toe komt ie naar beneden een creatie laten zien of moeten we mee naar boven kijken naar wat hij nu gefabriceerd heeft en enorm trots op is.
Het continu gefocust zijn op zijn broertje, het constante geruzie, dat is allemaal een stuk minder nu hij een fijne plek voor zichzelf heeft.
Voor zijn medicatie zijn we inmiddels bij zijn behandelaar geweest en zoeken we naar de nieuwe juiste dosering. Met het expertisecentrum hebben we een afspraak gepland staan voor een overleg. En dat W. nu volledig thuis is, ook dat is ondanks dat het zo fijn is toch ook wel weer iets nieuws wat gewenning kost.
De wereld is erg ingewikkeld wanneer je niet goed kunt communiceren.
💙
Reacties