Terug van weggeweest: Mijn blijmakers! Want hoe donker het ook is, er zijn altijd lichtpuntjes te vinden. Zo ben ik er ooit mee begonnen, toen mijn depressie mij verlamde en ik het liefst wilde oplossen in het niets, om mijzelf te trainen te kijken naar dat wat er wel goed is in mijn leven. Een burn-out, depressie en PTSS krijg je niet vanzelf en het gaat ook niet vanzelf weer over. Daar zijn heel veel therapiesessies, soorten medicatie en vooral heel veel tijd voor nodig. Ik ben er nog niet, maar het pad waar ik nu op zit lijkt omhoog te gaan, uit de diepe donkere teerput.
Of ik ben nog gewoon helemaal high van de adrenaline doordat ik 4 dagen geleden gewoon in mijn eentje de halve wereld over gevlogen heb. Ik heb het gevoel dat ik de hele wereld aan kan nu. Yeah!
Blijmaker 1:
Bovenstaande foto is het kerstpakket wat ik kreeg, geheel onverwacht, omdat ik in de cliëntenraad zit van het expertisecentrum van mijn oudste zoon. Het is heel erg fijn gewaardeerd te worden én het is ook een heel tof pakket met allemaal lekkere en gezonde(re) spullen.
2. Ik kreeg nog meer cadeautjes toen ik weer thuis was; HappySocks de katteneditie kreeg ik van vriend en kinderen. Superleuk! Ik hou van HappySocks én van katten, dit is de beste combinatie ooit dus.
3. Van mijn opa en oma kreeg ik een heel mooie bos rozen, van mijn moeder en stiefvader een leuk kerststukje. Sorry dat jullie allebei voor een dichte deur kwamen, maar ja, voetbal en boodschappen hé.
4. Maandag was mijn lijf genoeg bijgekomen van het reizen en heb ik eindelijk weer eens mijn hardloopschoenen aangetrokken, na 3 weken niet gelopen te hebben. Ik dacht niet er aan toe te komen in Thailand, met 35+ graden en had mijn hardloopspullen thuis gelaten. Blijkt dat er daar 's avonds in het park vlakbij hardgelopen wordt, met airco. Buiten ja, met airco.
Maar het ging boven verwachting lekker, het rondje rennen gisteren, in één stuk en ook in een behoorlijk goed tempo. Mijn conditie is niet zo drastisch afgenomen als ik vreesde. Fijn!
5. Bij de plaatselijke Albert Heijn dit in de schappen vinden. Vegan spekjes! En feta! Standaard assortiment, dus niet een eenmalige aanbieding. En dat in Coevorden. Ook hier komt het langzaamaan wel in de schappen te liggen, de vegan opties.
6. De zevenjarige besloot op een ochtend dat hij in het vervolg wel alleen naar school toe kan fietsen, papa en mama hoeven niet meer mee. Dit gebeurde toen ik in Thailand zat, ik moest echt wel even een traantje wegpinken. Hij wordt zo groot, zo zelfstandig, zo snel ineens. Het is gek, want hij is de jongste maar toch is dit de eerste keer voor ons. Of Liam ooit dit niveau van zelfstandigheid gaat halen is maar de vraag.
Loslaten, het is best moeilijk. Maar potverdikke wat knap van Roan, nietwaar?
7. Wat ook behoorlijk onverwacht gebeurde toen ik in Thailand zat was dat Liam bandexamen mocht doen met judo en de groene band kreeg. Hij is er zó trots op! Het is onverwacht, omdat het de laatste maanden helemaal niet goed gaat bij de judo, zo slecht dat we op het punt stonden om ermee te stoppen. Er zijn wijzigingen in de groepssamenstelling, er is een andere leraar; Liam is heel gauw overprikkeld, wil slechts met 1 persoon judoën en zit meer aan de kant te gillen dan dat hij mee doet met de les.
Maar dan is de oude judoleraar er met het bandexamen en dan kan Liam ineens wel heel goed meedoen. Hij blijkt wel de vaardigheden zich eigen gemaakt te hebben tussen de strijd om het meedoen aan de judoles door en kon dat laten zien op het juiste moment.
8. Je man en kinderen weer zien na 2,5 week vakantie in Thailand met een vriendin. En onderstaand kaartje in de brievenbus te vinden. Ze kunnen prima zonder mij en hebben zich goed gered de 17 dagen, maar vinden het veel leuker als ik er wel ben. Dat is toch een heel fijne gedachte.
Reacties